مقایسه موتور توربو با تنفس طبیعی؛ کدام بهتر است؟

از ابتدای خلق پیشرانه احتراق داخلی یا ICE، مهندسان صنعت خودروسازی تلاش در بهبود راندمان و افزایش بازده خروجی موتور درون سوز خودرو داشتند. اما برگ برنده نسبتا مدرن دو دهه گذشته صنعت خودروسازی یا همان استفاده از سیستمهای پرخوران، در حقیقت اولین بار از دل صنایع هوایی راه به خودروسازی پیدا کرد.
با گسترش خیرهکننده استفاده از انواع سیستم پرخوران شامل توربوشارژ و سوپرشارژ در خودروهای تولید انبوه امروزی، این سوال مطرح است که کدام پیشرانه گزینه برتر و مناسبتر به حساب میآید؟ تنفس طبیعی (NA) یا توربوشارژر (TC)؟ برای پاسخ به این پرسش اما باید ابتدا با ماهیت وجودی هر یک از این دو موتور خودرو آشنا شویم و تمایزها و محدودیتهای آنها را درک کنیم.
ویژگی | پیشرانه تنفس طبیعی (NA) | پیشرانه توربوشارژر (TC) |
---|---|---|
بازده نسبت به حجم / تعداد سیلندر | خوب | عالی |
پیچیدگی طراحی / هزینه نگهداری | متوسط | زیاد |
واکنش به پدال گاز | سریع | با تاخیر |
بازده در تغییرات ارتفاع | متغیر | تقریبا ثابت |
طول عمر مفید / دوام فنی | خوب | ضعیف |
مصرف سوخت در شرایط استاندارد | متوسط | کم |
مصرف سوخت تحت فشار | بالا | بالا |
کاربری روزمره و درازمدت | عالی | متوسط |
اگر نگاهی به طیف خودروهای موجود در بازار امروز ایران بیندازید، شاید با خود تصور کنید که بدون تردید پیشرانه توربورشارژر انتخاب برتری است که تیراژ تولید آن در سالهای اخیر تا این اندازه افزایش داشته و محبوبیت آن رو به رشد است. اما برای درک بهتر موضوع نه فقط بازار ایران، بلکه باید آمار فروش خودروهای مختلف در سراسر جهان و در تناسب با شرایط جغرافیایی، فرهنگی و نوع کاربری آنها را در نظر گرفت.
آیا موتور توربوشارژر بهتر از تنفس طبیعی است؟
خیر. هر یک از این پیشرانهها برای تامین نیازی مشخصی طراحی و تولید میشوند. تقریبا میتوان اینطور گفت که پیشرانههای کم حجم و کم سیلندر توربوشارژر و پرحجم و پرسیلندر تنفس طبیعی نمیتوانند جای یکدیگر را پر کنند.
ایرادهای بارز موتورهای پرخوران (توربوشارژر) چیست؟
تاخیر واکنش پدال گاز یا تاخیر توربو، سرویسهای دورهای کوتاهتر، حساسیت فنی و هزینه نگهداری بالاتر، پیچیدگی طراحی و تولید بیشتر و طول عمر کوتاهتر، از بارزترین مشکلات رایج پیشرانهای مجهز به سیستم پرخوران است.